Feria III post Dominicam IV in Quadragesima

Feria III post Dominicam IV in Quadragesima
Statio ad S.Laurentium in Damaso

Introitus. Ps. liv: 2-3

Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: inténde in me et exáudi me. Ps. ibid., 3‑4 Contristátus sum in exercitatióne mea: et conturbátus sum a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris. Glória Patri. Exaudi, Deus.

Oratio.

Sacræ nobis, quǽsumus, Dómine, observatiónis jejúnia: et piæ conversationis augméntum, et tuæ propitiatiónis contínuum præstent auxílium. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Exodi xxxii: 7-14.

Léctio libri Exodi.
In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen, dicens: «Descénde de monte: peccávit pópulus tuus, quem eduxísti de terra Ægýpti. Recessérunt cito de via, quam ostendísti eis: fecerúntque sibi vítulum conflátilem, et adoravérunt, atque immolántes ei hóstias, dixérunt: «Isti sunt dii tui, Israël, qui te eduxérunt de terra Ægýpti.»» Rursúmque ait Dóminus ad Móysen: «Cerno, quod pópulus iste duræ cervícis sit: dimítte me ut irascátur furor meus contra eos, et déleam eos, faciámque te in gentem magnam. Móyses autem orábat Dóminum, Deum suum, dicens: «Cur, Dómine iráscitur furor tuus contra pópulum tuum, quem eduxísti de terra Ægýpti in fortitúdine magna et in manu robústa? Ne quæro dicant Ægýptii: «Cállide edúxit eos, ut interfíceret in móntibus et deléret e terra: quiéscat ira tua, et esto placábilis super nequítia pópuli tui.» Recordáre Abraham, Isaac et Israël, servórum tuórum, quibus jurásti per temetípsum, dicens: «Multiplicábo semen vestrum sicut stellas cœli: et univérsam terram hanc, de qua locútus sum, dabo sémini vestro, et possidébitis eam semper.»» Placatúsque est Dóminus, ne fáceret malum, quod locútus fúerat advérsus pópulum suum.

Graduale.Ps. xliii: 26 et 2.

Exsúrge, Dómine, fer opem nobis: et líbera nos propter nomen tuum. v. Deus, áuribus nostris audívimus: et patres nostri annuntiavérunt nobis opus, quod operátus es in diébus eórum et in diébus antíquis.

Joann. vii: 14-31.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

In illo témpore: Jam die festo mediánte, ascendit Jesus in templum, et docébat. Et mirabántur Judǽi, dicéntes: «Quómodo hic lítteras scit, cum non didícerit?» Respóndit eis Jesus et dixit: «Mea doctrína non est mea sed ejus, qui misit me. Si quis volúerit voluntátem ejus fácere cognóscet de doctrína, utrum ex Deo sit, an ego a meípso loquar. Qui a semetípso lóquitur, glóriam própriam quærit. Qui autem quærit glóriam ejus, qui misit eum, hic verax est, et injustítia in illo non est. Nonne Móyses dedit vobis legem: et nemo ex vobis facit legem? quid me quǽritis interfícere?» Respóndit turba, et dixit: «Dæmónium habes: quis te quærit interfícere ?» Respóndit Jesus et dixit eis: «Unum opus feci, et omnes mirámini. Proptérea Móyses dedit vobis circumcisiónem (non quia ex Móyse est, sed ex pátribus): et in sábbato circumcíditis hóminem. Si circumcisiónem accipit homo in sábbato ut non solvátur lex Móysi: mihi indignámini, quia totum hóminem sanum feci in sábbato? Nolíte judicáre secúndum fáciem, sed justum judícium judicáte. Dicébant ergo quidam ex Jerosólymis: «Nonne hic est quem quærunt interfícere ? Et ecce, palam lóquitur, et nihil ei dicunt. Numquid vere cognovérunt príncipes, quia hic est Christus? Sed hunc scimus unde sit: Christus autem, cum vénerit, nemo scit, unde sit.» Clamábat ergo Jesus in templo docens, et dicens: «Et me scitis et unde sim, scitis, et a meípso non veni, sed est verus, qui misit me, quem vos nescítis. Ego scio eum, quia ab ipso sum, et ipse me misit.» Quærébant ergo eum apprehéndere: et nemo misit in illum manus, quia nondum vénerat hora ejus. De turba autem multi credidérunt in eum.

Offertorium Ps. xxxix: 2, 3 et 4.

Exspéctans exspectávi Dóminum et respéxit me: et exaudívit deprecatiónem meam: et immísit in os meum cánticum novum hymnum Deo nostro.

Secreta.

Hæc hóstia, Dómine, quǽsumus, emúndet nostra delicta: et, ad sacrifícium celebrándum, subditórum tibi córpora mentésque sanctíficet. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Præfatio de Quadragesima.

Communio.Ps. xix: 6

Lætábimur in salutári tuo: et in nómine Dómini, Dei nostri, magnificábimur.

Postcommunio.

Hujus nos, Dómine, percéptio sacraménti mundet a crímine: et ad cœléstia regna perdúcat. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Super populum:

Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio.

Miserére, Dómine, pópulo tuo: et contínuis tribulatiónibus laborántem, propítius respiráre concéde. Per Dóminum.

V. Benedicámus Dómino
R. Deo grátias.