Feria II post Dominicam IV in Quadragesima
Statio ad Ss. Quatuor Coronatos
Introitus. Ps. liii: 3-4.
D eus, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me:
Deus, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe verba oris mei. Ps. ibid., 5
Quóniam aliéni insurrexérunt in me: et fortes quæsiérunt ánimam
meam. Glória Patri. Deus in.
Oratio.
P æsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, observatiónes sacras
ánnua devotióne recoléntes, et córpore tibi placeámus et mente. Per
Dóminum.
2° ad poscenda suffragia
Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.
3 Reg. iii: 16-28.
Léctio libri Regum.
In diébus illis: Venérunt duæ mulíeres meretríces ad regem
Salomónem, steterúntque coram eo, quarum una ait: «Obsecro, mi dómine: ego
et múlier hæc habitabámus in domo una et péperi apud eam in cubículo.
Tértia autem die postquam ego péperi, péperit et hæc: et erámus simul,
nullúsque álius nobíscum in domo, excéptis nobis duábus. Mórtuus est autem
fílius mulíeris hujus nocte: dórmiens quippe oppréssit eum. Et consúrgens
intempéstæ noctis siléntio, tulit fílium meum de látere meo ancíllæ tuæ
dormiéntis, et collocávit in sinu suo: suum autem fílium, qui erat mórtuus,
pósuit in sinu meo. Cumque surrexíssem mane, ut darem lac fílio meo,
appáruit mórtuus: quem diligéntius íntuens clara luce, deprehéndi non esse
meum, quem genúeram.» Respondítque áltera múlier: «Non est ita, ut dicis,
sed fílius tuus mórtuus est, meus autem vivit.» «E contrário» illa
dicébat: «Mentiris: fílius quippe meus vivit, et fílius tuus mórtuus est.»
Atque in hunc modum contendébant coram rege. Tunc rex ait: «Haec dicit Fílius
meus vivit, et fílius tuus mórtuus est. Et ista respóndit: Non, sed fílius
tuus mórtuus est, meus autem vivit.» Dixit ergo rex: «Affért mihi gládium.»
Cumque attulíssent gládium coram rege: «Divídite inquit, infántem vivum in
duas partes, et dat dimídiam partem uni, et dimídiam partem alteri.» Dixit
autem múlier, cujus fílius erat vivus, ad regem (commóta sunt quippe víscera
ejus super fílio suo): «Obsecro, dómine date illi infántem vivum, et nolíte
interfícere dum.» «E contrário» illa dicebat: «Nec mihi nec tibi sit, sed
dividátur.» Respóndit rex et ait: «Date huic infántem vivum, et non
occidátur: hæc est enim mater ejus.» Audívit itaque omnis Israel judícium
quod judicásset rex, et timuérunt regem, vidéntes sapiéntiam Dei esse in eo
ad faciéndum judícium.
Graduale. Ps. xxx: 3.
E sto mihi in Deum protectórem et in locum refúgii, ut salvum me
fácias. Ps. lxx: 1 Deus, in te sperávi:
Dómine, non confúndar in ætérnum.
Tractus.Ps.cii: 10
D ómine, non secúndum peccáta nostra, quæ fécimus nos: neque
secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. Ps.
lxxviii: 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum:
cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic
genuflectitur) Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam
nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris,
propter nomen tuum.
Joann. ii: 13-25.
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
I n illo témpore: Prope erat Pascha Judæórum, et ascéndit Jesus
Jerosólymam: et invénit in templo vendéntes boves et oves et colúmbas, et
nummulários sedéntes. Et cum fecísset quasi flagéllum de funículis, omnes
ejécit de templo, oves quoque et boves, et nummulariórum effúdit æs et
mensas subvértit. Et his, qui colúmbas vendébant dixit: «Auférte ista hinc,
et nolíte fácere domum Patris mei domum negotiationis. Recordáti sunt vero
discipuli ejus, quia scriptum est: «Zelus domus tuæ comédit me.»»
Respondérunt ergo Judǽi, et dixérunt ei: «Quod signum osténdis nobis,
quia hæc facis?» Respóndit Jesus et dixit eis: «Sólvite templum hoc et in
tribus diébus excitábo illud.» Dixérunt ergo Judǽi: «Quadragínta et
sex annis ædificátum est templum hoc, et tu in tribus diébus excitábis illud?»
Ille autem dicébat de templo córporis sui. Cum ergo resurrexísset a mórtuis,
recordáti sunt discípuli ejus, quia hoc dicébat, et credidérunt Scriptúrae,
et sermóni quem dixit Jesus. Cum autem esset Jerosólymis in Pascha in die
festo, multi credidérunt in nómine ejus, vidéntes signa ejus, quæ faciébat.
Ipse autem Jesus non credébat semetípsum eis, eo quod ipse nosset omnes et
quia opus ei non erat, ut quis testimónium perhibéret de hómine: ipse enim
sciébat, quid esset in hómine.
Offertorium. Ps. ic: 1-2
J ubiláte Deo, omnis terra, servíte Dómino in lætítia: intráte in
conspéctu ejus in exsultatióne: quia Dóminus ipse est Deus.
Secreta.
O blátum tibi, Dómine, sacrifícium vivíficet nos semper et múniat.
Per Dóminum.
2° ad poscenda suffragia
Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.
Præfatio de Quadragesima.
Communio. Ps. xviii: 13 et 14
A b occúltis meis munda me, Dómine: et ab aliénis parce servo tuo.
Postcommunio.
S umptis, Dómine, salutáribus sacraméntis: ad redemptiónis
ætérnæ, quǽsumus, proficiámus augméntum. Per Dóminum.
2° ad poscenda suffragia
Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.
Super populum:
O rémus. Humiliáte cápita vestra Deo.
Oratio.
D eprecatiónem nostram quǽsumus. Dómine, benígnus exáudi: et,
quibus supplicándi præstas afféctum, tríbue defensiónis auxílium. Per
Dóminum.
V. Benedicámus Dómino
R. Deo
grátias.
|