Feria VI post Dominicam III in Quadragesima

Feria VI post Dominicam III in Quadragesima
Statio ad S. Laurentium in Lucina

Introitus. Ps. lxxxv: 17.

Fac mecum, Dómine, signum in bonum: ut vídeant, qui me oderunt, et confundántur: quóniam tu, Dómine, adjuvísti me et consolátus es me. Ps.ibid.1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: quóniam inops et pauper sum ego. Glória Patri. Fac mecum.

Oratio.

Jejúnia nostra, quǽsumus Dómine, benígno favóre proséquere: ut, sicut ab aliméntis abstinémus in córpore; ita a vítiis jejunémus in mente. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Num. xx: 1, 3 et 6-13.

Léctio libri Numeri.
In diébus illis: Convenérunt fílii Israël adversum Móysen et Aaron: et versi in seditiónem dixérunt: «Date nobis aquam, ut bibámus.» Ingressúsque Móyses et Aaron, dimíssa multitúdine, tabernáculum fœderis corruérunt proni in terram clamaverúntque ad Dóminum atque dixérunt: «Dómine Deus audi clamórem hujus pópuli et áperi eis thesáurum tuum fontem aquæ vivæ, ut, satiáti cesset murmurátio eórum.» Et appáruit glória Dómini super eos. Locutúsque est Dóminus ad Móysen, dicens: «Tolle virgam, et cóngrega pópulum, tu et Aaron frater tuus, et loquímini ad petram coram eis, et illa dabit aquas. Cumque edúxeris aquam de petra, bibet omnis multitúdo et juménta ejus.» Tulit ígitur Móyses virgam, quæ erat in conspéctu Dómini, sicut præcéperat ei, congregáta multitúdine ante petram, dixítque eis: «Audíte, rebélles et incréduli: Num de petra hac vobis aquam potérimus ejícere?» Cumque elevásset Móyses manum, percútiens virga bis sílicem, egréssæ sunt aquæ largíssimæ, ita ut pópulus bíberet, et juménta. Dixítque Dóminus ad Móysen et Aaron: «Quia non credidístis mihi, ut sanctificarétis me coram fíliis Israël, non introducétis hos pópulos in terram quam dabo eis.» Hæc est aqua contradictiónis, ubi jurgáti sunt fílii Israël contra Dóminum, et sanctificátus est in eis.

Graduale. Ps. xxvii: 7 et 1

In Deo sperávit cor meum ,et adjútus sum: et reflóruit caro mea, et ex voluntáte mea confitébor illi. v. Ad te, Dómine, clamávi: Deus meus, ne síleas, ne discédas a me.

Tractus.Ps. cii: 10.

Dómine, non secúndum peccáta nostra, quæ fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. Ps.lxxviii: 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.

Joann. iv: 5-42

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

In illo témpore: venit Jesus in civitatem Samariæ quæ dicitur Sichar: juxta prǽdium quod dedit Jacob Joseph filio suo erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigátus ex itínere sedebat sic super fontem. Hora erat quasi sexta. Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus: «Da mihi bíbere.» (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.) Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: «Quomodo tu Judǽus cum sis, bibere a me poscis quæ sum mulier Samaritana? non enim coutuntur Judæi Samaritanis?» Respondit Jesus, et dixit ei: «Si scires donum Dei, et quis est, qui dicit tibi: Da mihi bibere tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam.» Dicit ei mulier: «Dómine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam? Numquid tu maior es patre nostro Iacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit et filii ejus et pecora ejus?» Respondit Jesus, et dixit ei: «Omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum: qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei non sitiet in æternum, sed aqua, quam dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam.» Dicit ad eum mulier: «Dómine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.» Dicit ei Jesus: «Vade voca virum tuum et veni huc.» Respondit mulier et dixit: «Non habeo virum.» Dicit ei Jesus: «Bene dixisti quia non habeo virum: quinque enim viros habuisti. et nunc quem habes non est tuus vir: hoc vere dixisti.» Dicit ei mulier: «Dómine video quia propheta es tu. Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.» Dicit ei Jesus: «Mulier, crede mihi, quia veniet hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem. Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est. Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum. Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare.» Dicit ei mulier: «Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus). Cum ergo venerit ille nobis annuntiabit omnia.» Dicit ei Jesus «Ego sum qui loquor tecum.» Et continuo venerunt discipuli ejus: et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: «Quid quæris, aut quid loqueris cum ea? Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus: «Venite, videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci. Numquid ipse est Christus.» Exierunt de civitate et veniebant ad eum. Interea rogabant eum, discipuli, dicentes: «Rabbi, manduca.» Ille autem dixit eis: «Ego cibum habeo manducare quem vos nescitis.» Dicebant ergo discipuli ad invicem: «Numquid aliquis atulit ei manducare.» Dicit eis Jesus: «Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus. Nonne vos dicitis, quod adhuc quattuor menses sunt, et messis venit? Ecce dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt iam ad messem. Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam; ut, et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit. Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in laborem eorum introistis.» Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbum mulieris testimonium perhibentis. Quia dixit mihi omnia quæcumque feci. Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies. Et multo plures crediderunt propter sermonem ejus. Et mulieri dicebant: «Quia jam non propter tuam loquellam credimus: ipsi enim audivimus et scimus quia hic est vere Salvator mundi.»

Offertorium.Ps. v: 3-4.

Inténde voci oratiónis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.

Secreta.

Réspice, quǽsumus, Dómine, propítius ad múnera quæ sacrámus: ut tibi grata sint et nobis salutária semper exsístant. Per Dóminum nostrum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Præfatio de Quadragesima.

Communio. Joann. iv: 13 et 14.

«Qui bíberit aquam, quam ego dabo ei,» dicit Dóminus, «fiet in eo fons aquæ saliéntis in vitam ætérnam.»

Postcommunio

Hujus nos, Dómine, percéptio sacraménti mundet a crimine: et ad cœléstia regna perdúcat. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Super populum:

Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio.

Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui in tua protectióne confídimus, cuncta nobis adversántia, te adjuvánte, vincámus. Per Dóminum nostrum.

V. Benedicámus Dómino
R. Deo grátias.