Feria Quarta Quatuor Temporum Quadragesimæ

Feria Quarta
Quatuor Temporum Quadragesimæ
Statio ad S.Mariam majorem

Introitus.Ps. xxiv: 6, 3.et 22.

Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a sǽculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israël, ex ómnibus angústiis nostris. Ps. ibid. 1-2 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam. Glória Patri. Reminíscere.

Post Kýrie, eléison, dicitur:

Orémus.
Flectámus génua.
Leváte..

Oratio.

Preces nostras, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: et contra cuncta nobis adversántia, déxteram tuæ majestátis exténde. Per Dóminum nostrum.

Exodi xxiv: 12-18.

Léctio libri Exodi.
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móysen: «Ascénde ad me in montem, et esto ibi: dabóque tibi tábulas lapídeas, et legem ac mandáta quæ scripsi: ut dóceas fílios Israël.» Surrexérunt Moyses et Josue miníster ejus: ascendénsque Moyses in montem Dei, senióribus ait: «Exspectáte hic, donec revertámur ad vos. Habétis Aaron et Hur vobíscum: si quid natum fúerit quæstiónis, referétis ad eos. Cumque ascendísset Moyses, opéruit nubes montem, et habitávit glória Dómini super Sínai, tegens illum nube sex diébus: séptimo autem die vocávit eum de médio calíginis. Erat autem spécies glóriæ Dómini, quasi ignis ardens super vérticem montis; in conspéctu filiórum Israël. Ingressúsque Móyses médium nébulæ, ascéndit in montem: et fuit ibi quadragínta diébus et quadragínta nóctibus.

Graduale. Ps. xxiv: 17-18.

Tribulatiónes cordis mei dilatátæ sunt: de necessitátibus meis éripe me, Dómine. v. Vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.

Hic dicitur Dóminus vobíscum, sine Flectámus génua.

Oratio.

Orémus. Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

3 Reg. xix: 3-8

Léctio libri Regum:
In diébus illis: Venit Elías in Bersabée Juda, et dimísit ibi púerum suum, et perréxit in desértum, viam uníus diéi. Cumque venísset, et sedéret subter unam juníperum, petívit ánimæ suæ, ut morerétur, et ait: «Súfficit mihi, Dómine, tolle ánimam meam: neque enim mélior sum quam patres mei.» Projecítque se, et obdormívit in umbra juníperi: et ecce, Angelus Dómini tétigit eum, et dixit illi: «Surge et cómede.» Respéxit, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ: comédit ergo et bibit, et rursum obdormívit. Reversúsque est Angelus Dómini secundo, et tétigit eum, dixítque illi: «Surge, cómede: grandis enim tibi restat via.» Qui cum surrexísset, comédit et bibit, et ambulávit in fortitúdine cibi illíus quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, usque ad montem Dei Horeb.

Tractus.Ps. xxiv: 17,18 et 1-4.

De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam et labórem meum:et dimítte ómnia peccáta mea. v. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei. v. Etenim univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur: confundántur omnes faciéntes vana.

Matth. xii: 38-50

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.

In illo témpore: Respondérunt Jesu quidam de scribis et pharisǽis, dicéntes: «Magíster, vólumus a te signum vidére.» Qui respóndens, ait illis: «Generátio mala et adúltera signum quærit: et signum non dábitur ei, nisi signum Jonæ Prophétæ. Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tribus diébus et tribus nóctibus: sic erit Fílius hóminis in corde terræ tribus diébus et tribus nóctibus. Viri Ninivítæ surgent in judício cum generatióne ista, et condemnábunt eam: quia pæniténtiam egérunt in prædicatióne Jonæ. Et ecce plus quam Jonas hic. Regína Austri surget in judício cum generatióne ista, et condemnábit eam: quia venit a fínibus terræ audire sapiéntiam Salomónis. Et ecce plus quam Sálomon hic. Cum autem immúndus spíritus exíerit ab hómine, ámbulat per loca árida, quærens réquiem, et non invénit. Tunc dicit: “Revértar in domum meam, unde exívi.” Et véniens invénit eam vacántem, scopis mundátam, et ornátam. Tunc vadit, et assúmit septem álios spíritus secum nequióres se, et intrántes hábitant ibi: et fiunt novíssima hóminis illíus pejóra prióribus. Sic erit et generatióni huic péssimæ.» Adhuc eo loquénte ad turbas, ecce, Mater ejus et fratres stabant foris, quæréntes loqui ei. Dixit autem ei quidam: «Ecce, mater tua et fratres tui foris stant, quæréntes te.» At ipse respóndens dicénti sibi, ait: «Quæ est mater mea, et qui sunt fratres mei?» Et exténdens manum in discípulos suos, dixit: «Ecce mater mea et fratres mei. Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui in cœlis est: ipse meus frater et soror et mater est.»

Offertorium. Ps. cxviii: 47 et 48.

Meditábor in mandátis tuis, quæ diléxi valde: et levábo manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi.

Secreta.

Hóstias tibi, Dómine, placatiónis offérimus: ut et delícta nostra miserátus absólvas, et nutántia corda tu dírigas. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Præfatio de Quadragesima.

Communio.Ps. v: 2-4.

Intéllege clamórem meum: inténde voci oratiónis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.

Postcommunio.

Tui, Dómine, perceptióne sacraménti, et a nostris mundémur occúltis, et ab hóstium liberémur insídiis. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Super populum:

Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio.

Mentes nostras, quǽsumus, Dómine, lúmine tuæ claritátis illústra: ut vidére póssimus, quæ agénda sunt; et, quæ recta sunt, agere valeámus. Per Dóminum nostrum.

V. Benedicámus Dómino
R. Deo grátias.