Feria VI post Dominicam II in Quadragesima

Feria VI post Dominicam II in Quadragesima
Statio ad S. Vitalem

Introitus. Ps. xvi: 15.

Ego autem cum justítia apparébo in conspéctu tuo: satiábor, dum manifestábitur glória tua. Ps.ibid.,1. Exáudi, Dómine, justitiam meam: inténde deprecatióni meæ. Glória Patri. Ego autem.

Oratio.

Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, sacro nos purificánte jejúnio, sincéris méntibus ad sancta ventúra fácias perveníre. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Gen. xxxvii: 6-22.

Léctio libri Genesis.
In diébus illis: Dixit Joseph frátribus suis: «Audíte sómnium meum, quod vidi: Putábam nos ligáre manípulos in agro: et quasi consúrgere manípulum meum et stare, vestrósque manípulos circumstántes adoráre manípulum meum.» Respondérunt fratres ejus: «Numquid rex noster eris? aut subjiciémur dicióni tuæ?» Hæc ergo causa somniórum atque sermónum, invídiæ et ódii fómitem ministrávit. Aliud quoque vidit sómnium, quod narrans frátribus, ait: «Vidi per sómnium, quasi solem et lunam et stellas úndecim adoráre me.» Quod cum patri suo et frátribus rettulísset, increpávit eum pater suus, et dixit: «Quid sibi vult hoc sómnium, quod vidísti? Num ego et mater tua et fratres tui adorábimus te super terram?» Invidébant ei igitur fratres sui: pater vero rem tácitus considerábat. Cumque fratres illíus in pascéndis grégibus patris moraréntur in Sichem, dixit ad eum Israël: «Fratres tui pascunt oves in Síchimis: veni, mittam te ad eos.» Quo respondénte: «Præsto sum, ait ei: Vade et vide, si cuncta próspera sint erga fratres tuos et pécora: et renúntia mihi, quid agatur.» Missus de valle Hebron, venit in Sichem: invenítque eum vir errántem in agro, et interrogávit, quid quǽreret. At ille respóndit: «Fratres meos quæro: índica mihi, ubi pascant greges.» Dixítque ei vir: «Recessérunt de loco isto: audívi autem eos dicéntes: «Eámus in Dóthain.»» Perréxit ergo Joseph post fratres suos, et invénit eos in Dóthain. Qui cum vidíssent eum procul, ántequam accéderet ad eos, cogitavérunt illum occídere, et mútuo loquebántur: «Ecce, somniátor venit; veníte, occidámus eum, et mittámus in cistérnam véterem, dicemúsque: «Fera péssima devorávit eum»: et tunc apparébit, quid illi prosint sómnia sua.» Audiens autem hoc Ruben, nitebátur liberáre eum de mánibus eórum, et dicébat: «Non interficiátis ánimam ejus, nec effundátis sánguinem: sed projícite eum in cistérnam hanc, quæ est in solitúdine, manúsque vestras serváte innóxias:» hoc autem dicébat,volens erípere eum de mánibus eórum, et réddere patri suo.

Graduale. Ps. cxix: 1-2.

Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi, et exaudívit me. v. Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis et a lingua dolósa.

Tractus. Ps. cii: 10.

Dómine, non secúndum peccáta nostra, quæ fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. Ps. lxxviii: 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.

Matth. xxi: 36-46.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum

In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum et princípibus sacerdótum parábolam hanc: «Homo erat paterfamílias, qui plantávit víneam, et sepem circúmdedit ei, et fodit in ea tórcular, et ædificávit turrim, et locávit eam agrícolis, et péregre proféctus est. Cum autem tempus frúctuum appropinquásset, misit servos suos ad agrícolas, ut accíperent fructus ejus. Et agrícolæ, apprehénsis servis ejus, álium cecidérunt, álium occidérunt, álium vero lapidavérunt. Iterum misit álios servos plures prióribus, et fecérunt illis simíliter. Novíssime autem misit ad eos fílium suum, dicens: «Verebúntur fílium meum.» Agrícolæ autem vidéntes fílium, dixérunt intra se: «Hic est heres, veníte, occidámus eum, et habébimus hereditátem ejus.» Et apprehénsum eum ejecérunt extra víneam, et occidérunt. Cum ergo vénerit dóminus víneæ, quid fáciet agrícolis illis? Ajunt illi: «Malos male perdet: et víneam suam locábit áliis agrícolis, qui reddant ei fructum tempóribus suis.» Dicit illis Jesus: «Numquam legístis in Scriptúris: «Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, hic factus est in caput ánguli?» A Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris. Ideo dico vobis, quia auferétur a vobis regnum Dei, et dábitur genti faciénti fructus ejus. Et qui cecíderit super lápidem istum, confringétur: super quem vero cecíderit, cónteret eum.» Et cum audíssent príncipes sacerdótum et pharisǽi parábolas ejus, cognovérunt, quod de ipsis díceret. Et quæréntes eum tenére, timuérunt turbas: quóniam sicut Prophétam eum habébant.

Offertorium.Ps. xxxix: 14 et 15.

Dómine, in auxílium meum réspice: confundántur et revereántur, qui quærunt ánímam meam, ut áuferant eam: Dómine, in auxílium meum réspice.

Secreta.

Hæc in nobis sacrifícia, Deus, et actióne permáneant, et operatióne firméntur. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Præfatio de Quadragesima.

Communio.Ps. xi: 8.

Tu, Dómine, servábis nos, et custódies nos a generatióne hac in ætérnum.

Postcommunio.

Fac nos, quǽsumus, Dómine: accépto pígnore salútis ætérnæ, sic téndere congruénter; ut ad eam perveníre póssimus. Per Dóminum.

2° ad poscenda suffragia Sanctorum.
3° pro vivis et defunctis.

Super populum:

Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio.

Da, quǽsumus, Dómine, pópulo tuo salútem mentis et córporis: ut, bonis opéribus inhæréndo, tuæ semper virtútis mereátur protectióne deféndi.
Per Dóminum.

V. Benedicámus Dómino
R. Deo grátias.