Die 18 Septembris
S. Josephi a Cupertino, Confessoris
Introitus:
Diléctio Dei honorábilis sapiéntia: quibus autem apparúerit in
visu, díligunt eam in visióne, et in agnitióne magnálium suórum. [Ps.
lxxxiii: 2] Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum!
concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini. v.
Glória Patri
Collect:
D
eus, qui ad unigénítum Fílium tuum exaltátum a terra ómnia
tráhere disposuísti: pérfice propítius; ut, méritis et exémplo seráphici
Confessóris tui Joséphi, supra terrénas omnes cupiditátes eleváti, ad eum
perveníre mereámur: Qui tecum.
ad Corínthios vi: 23-28
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Si linguis hóminum loquar, et Angelórum, caritátem autem
non hábeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum tínniens. Et si habúero
prophetíam, et nóverim mystéria ómnia, et omnem sciéntiam: et si habúero
omnem fidem ita ut montes tránsferam, caritátem autem non habúero, nihil sum.
Et si distribúero in cibos páuperum omnes facultátes meas, et si tradídero
corpus meum ita ut árdeam, caritátem autem non habúero, nihil mihi prodest.
Cáritas pátiens est, benígna est: Cáritas non æmulátur, non agit pérperam,
non inflátur, non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur,
non cógitat malum, non gaudet super iniquitáte, congáudet autem veritáti:
ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat, ómnia sústinet. Cáritas numquam
éxcidit; sive prophetíæ evacuabúntur, sive linguæ cessábunt, sive
sciéntia destruétur. Ex parte enim cognóscimus, et ex parte prophetámus. Cum
autem vénerit quod perféctum est, evacuábitur quod ex parte est. Cum essem
párvulus, loquébar ut párvulus, sapiébam ut párvulus, cogitábam ut
párvulus. Quando autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli. Vidémus
nunc per spéculum in ænígmate: tunc autem fácie ad fáciem. Nunc cognósco
ex parte: tunc autem cognóscam sicut et cógnitus sum. Nunc autem manent,
fides, spes, cáritas, tria hæc: major autem horum est cáritas.
Graduale Ps. xx: 4-5
D
ómine, prævenísti eum in benedíctiónibus dulcédinis; posuísti
in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
v.
Vitam pétiit a te, et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et
in sǽculum sǽculi.
Allelúja, allelúja.
[Eccli. xi: 13]
Oculus Del respéxit illum in bono, et eréxit eum ab humilitáte ipsíus, et
exaltávit caput ejus Allelúja.
Matth. xxii: 1-14
+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
In illo témpore: Loquebátur Jesus princípibus sacerdótum et pharisǽis
in parábolis, dicens: «Simile factum est regnum cælórum hómini regi qui
fecit núptias filio suo. Et misit servos suos vocáre invitátos ad núptias et
nolébant veníre. Iterum misit álios servos dicens: «Dicite invitátis: Ecce
prándium meum parávi, tauri mei et altília occisa sunt, et ómnia paráta:
veníte ad núptias.» Illi autem negléxerunt: et abiérunt álius in villam
suam, álius vero ad negotiatiónem suam: réliqui vero tenuérunt servos eius
et contuméliia afféctos occidérunt. Rex autem cum audísset, irátus est et
missis exercítibus suis pérdidit homicídas illos, et civitátem illórum
succéndit. Tunc ait servis suis: «Núptiæ quidem parátæ sunt, sed qui
invitáti erant non fuerunt digni. Ite ergo ad éxitus viárum et quoscúmque
invenéritis vocáte ad núptias.» Et egréssi servi eius in vias,
congregavérunt omnes, quos invenérunt, malos et bonos: et implétæ sunt
núptiæ discumbéntium. Intrávit autem rex, ut vidéret discumbéntes, et
vidit ibi hóminem non vestítum veste nuptiáli. Et ait illi: «Amíce,
quómodo huc intrásti non habens vestem nuptiálem?» At ille obmútuit. Tunc
dixit rex minístris: «Ligátis mánibus et pedibus eius, et míttite eum in
ténebras exterióres: ibi erit fletus et stridor déntium. Multi enim sunt
vocáti, pauci vero elécti.»»
Offertorium: Ps. xxxiv: 13
E
go autem cum mihi molésti essent, induébar cilício. Humiliábam in
jejúnio ánimam meam: et orátio mea in sinu meo convertétur.
Secreta:
L
audis tibi, Dómine, hóstias immolámus, in tuórum commemoratióne
Sanctórum: quibus nos et præséntibus éxui malis confídimus, et futúris.
Per Dóminum.
Praefatio Communis
Communio: Ps. lxviii: 30-31
E
go sum pauper, et dolens: salus tua, Deus, suscépit me. Laudábo
nomen Dei cum cántico: et magnificábo eum in laude.
Postcommunio:
R
efécti cibo potúque cælésti, Deus noster, te súpplices exorámus:
ut, in cujus hæc commemoratióne percépimus, ejus muniámur et précíbus. Per
Dóminum.