Die 4 Majii Introitus: Ps.cxviii: 75 et 120 C ognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliásti me: confíge timóre tuo carnes meas, a mandátis tuis tímui. Allelúja, allelúja. [Ps. ibid., 1] Beáti immaculáti in via : qui ámbulant in lege Dómini. Glória Patri. Cognóvi.Oratio: D eus, mæréntium consolátor et in te sperántium salus, qui beátæ Mónicæ pias lácrimas in conversióne fílii sui Augustíni misericórditer suscepísti: da nobis utriúsque intervéntu, peccáta nostra deploráre, et grátiæ tuæ indulgéntiam invénire. Per Dóminum.1 Tim. v: 3-10 Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Timótheum. A llelúja, allelúja. [Ps. ibid., 5] Spécie tua, et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna. Allelúja. v. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. Allelúja.Luc.
vii: 11-16 Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam. I n illo témpore: Ibat Jesus in civitátem quæ vocátur Naim: et ibant cum eo discípuli ejus, et turba copiósa. Cum autem appropinquáret portæ civitátis, ecce defúnctus efferebátur, fílius únicus matris suæ: et hæc vídua erat: et turba civitátis multa cum illa. Quam cum vidíssit Dóminus, misericórdia motus super eam, dixit illi: «noli flere.» Et accéssit, et tetígit lóculum (hi autem qui portábant stetérunt). Et ait: «Adoléscens, tibi dico, surge.» Et resédit qui erat mórtuus, et cœpit loqui. Et dedit illum matri suæ. Accépit autem omnes timor: et magnificábant Deum, dicéntes: Quia Prophéta magnus surréxit in nobis: et quis Deus visitávit plebem suam.Offertorium: Ps. xxxxiv: 3. D iffúsa est grátia in lábiis tuis : proptérea benedíxit te Deus in ætérnum, et in sǽculum sǽculi. Allelúja.Secreta: A ccépta tibi sit, Dómine, sacrátæ plebis oblátio pro tuórum honóre Sanctórum: quorum se méritis, de tribulatióne percepísse cognóscit auxílium. Per Dóminum.Communio: Ps. xxxxiv: 8 D iléxisti justítiam, et odísti iniquitátem: proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis. Allelúja.Postcommunio: S atiásti, Dómine, famíliam tuam munéribus sacris: ejus, quǽsumus, semper interventióne nos réfove, cujus solémnia celebrámus. Per Dóminum.
|