|
Die 25 Augusti
Sancti Ludovici,
Regis, Confessoris
Introitus: Ps. xxxvi: 30-31
Os justi meditábitur sapiéntiam, et lingua
ejus loquétur judícium: lex Dei ejus in corde ipsíus (T.P.
Allelúja, allelúja). [Ps. ibid., 1] Noli
æmulári in malignántibus: neque zeláveris faciéntes iniquitátem. Glória
Patri. Os justi.
Oratio:
D eus, qui beátum Ludovícum Confessórem tuum
de terréno regno ad cæléstis regni glóriam transtulísti: ejus, quǽsumus,
méritis et intercessióne; Regis regum Jesu Christi Fílii tui fácias nos esse
consórtes: Qui tecum.
Sap. x: 10-14
Léctio libri Sapiéntiæ.
Justum dedúxít Dóminus per vias rectas, et
osténdit illi regnum Dei, et dedit illi sciéntiam sanctórum: honestávit
illum in labóribus, et complévit labóres illíus. In fraude circumveniéntium
illum áffuit illi, et honéstum fecit illum. Custodívit illum ab inimícis, et
a seductóribus tutávit illum, et certámen forte dedit illi, ut vínceret, et
sciret, quóniam ómnium poténtior est sapiéntia. Hæc vénditum justum non
derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum: descendítque cum illo in
fóveam, et in vínculis non derelíquit illum, donec afférret illi sceptrum
regni, et poténtiam adversus eos, qui eum deprimébant: et mendáces osténdit,
qui maculavérunt ilium: et dedit illi claritátem ætérnam, Dóminus Deus
noster.
Graduale Ps. xci: 13 et 14
Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
multiplicábitur in domo Dómini. [v. Ibid., 3]
Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem.
Allelúja, allelúja. [v.
Jac. i: 12] Beátus vir, qui suffert tentatiónem: quóniam cum probátus
fúerit, accípiet corónam vitæ. Allelúja.
Luc. xviii: 9-14
+
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis
parábolam hanc: «Homo quidam nóbilis ábiit in regiónem longínquam
accípere sibi regnum et revérti. Vocátis autem decem servis suis, dedit eis
decem mnas et ait ad illos: Negotiámini dum vénio. Cives autem ejus óderant
eum: et misérunt legatiónem post illum, dicéntes: “Nólumus hunc regnáre
super nos.” Et factum est, ut redíret, accépto regno; et jussit vocári
servos, quibus dedit pecúniam, ut sciret quantum quisque negotiátus esset.
Venit autem primus, dicens: “Dómine mna tua decem mnas acquisívit.” Et sit
illi: “Euge bone serve, quia in módico fuísti fidélis, eris potestátem
habens super decem civitátes.” Et alter venit, dicens: “Dómine, mna tua
fecit quinque mnas.” Et huic ait: “Et tu esto super quinque civitátes.”
Et alter venit, dicens: “Dómine, ecce mna tua, quam habui repósitam in
sudário; tímui enim te, quía homo austérus es: tollis quod non posuísti, et
metis quod non seminásti.” Dicit ei: “De ore tuo te júdico, serve nequam.
Sciébas quod ego homo austérus sum, tollens quod non pósui, et metens quod
non seminávi: et quare non dedísti pecúniam meam ad mensam, ut ego véniens
cum usúris útique exegíssem ìllam?” Et adstántibus dixit: “Auférte ab
illo mnam, et date illi, qui decem mnas habet.” Et dixérunt ei: “Dómine,
habet decem mnas.” Dico autem vobis: “Quia omni habénti dábitur, et
abundábit: ab eo autem qui non habet, et quod habet, auferétur ab eo.”»
Offertorium: Ps. lxxxviii: 25.
Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et
in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
Secreta:
Præsta, quæsumus, omnípotens Deus: ut, sicut
beátus Ludovícus Conféssor Tuus, spretis mundi oblectaméntis, soli Regi
Christo placére stúduit; ita ejus orátio nos tibi reddat accéptos. Per
eúmdem.
Præfátio Communis
Communio: Matt xxiv: 46-47
Beátus servus quem, cum vénerit dóminus,
invénerit vigilántem: amen dico vobis, super ómnia bona sua constítuet eum.
Postcommunio:
Deus, qui beátum Confessórem tuum Ludovícum
mirificásti in terris, et gloriósum in coelis fecísti: eúmdem, quǽsumus,
Ecclésiæ tuæ constítue defensórem. Per Dóminum.
|
